Dni mijają,na dworze zimno i nudno,nie ma kolegów i koleżanek do zabawy,Baronka też jeszcze nie ma,więc co tu począć....Miniowski dręczy mnie abym mu rzucała jego piłeczką,trzymaka ucho do gryzienia,szarpała się z nim sznurkiem,czego on jeszcze nie wymyśli.Na szczęście czasami zajmie się czymś sam jak na przykład obgryzaniem kości wędzonej ,więc wtedy mogę odpocząć:)

Nie mogę uwierzyć że psy mają takie mocne zęby by odgryzać te kości,ja nawet nie mam takiej siły w rękach by odłamać choć kawałeczek.