Pola Mokotowskie witajcie!! Na wstępie muszę powiedzieć ,że nie mam zdjęć bo moja skleroza wzięła górę.Podłączyłam aparat na godzinę przed wyjściem do ładowania i o nim zapomniałam.Wiem ,wiem to niewybaczalne :) ale następnym razem postaram się nie nawalić.Też jestem zła na siebie za to zapomnienie bo czas spędzony na Polach był wspaniały i zdjęć pewnie było by mnóstwo ,no ale ktoś mi powiedział "Ciesz się chwilą" i niech tak zostanie.Pogoda była cudna,choć na horyzoncie widać było  zbliżające się powolutku chmury jakby na deszcz.Z początku myślałam ,że sama będę spacerować po Polach ale okazało się ,że Aneczka idzie z nami:) Jupiii!! Dzięki temu było rewelacyjnie :)Chłopaki szalały nam na maksa.Udało nam się nawet ich nakłonić na zamoczenie łapek w nie napełnionej jeszcze do końca wodą.Baronek był nieco odważniejszy od Minia w tej kwestii.Miniowski nie jest chętny do moczenia sobie jego  "boskich" łapek ,zachowywał się jak kot który omija kałużę.Z czasem jednak nabrał nieco odwagi i zaczął naśladować Baronka,a może  nie chciał mu pokazać że jest tchórzem .Psiaki więc trochę poczłapały sobie w wodzie,łapiąc patyczki.Ich stopień zanurzenia był jak na początek wystarczający bo do brzuszka.To w zupełności wystarczy,biorąc pod uwagę fakt ,że woda nie była jeszcze taka ciepła.Później trzeba było wyschnąć,więc ułożyliśmy się na trawniczku i wygrzewaliśmy nasze stare kości.Miniowski mógł tarzać się w trawie ile chciał,obgryzać patyczek,podjadać trawkę i niuchać do woli.Baronek też miał uśmiech na mordzi z tego wszystkiego.Było błogooo...mmm....mogłabym tak całe dnie :)Jak już zrobiło się nam za gorąco to znów odwiedziliśmy fontannę i znów było człapu-człapu do wody :)Wokoło było mnóstwo psów które nie tylko wchodziły do wody schłodzić sobie łapki ale i popływać.No ale to już wyższa szkoła jazdy bo nasze bąble muszą się dopiero nauczyć pływać.Parówka była zadowolona,można było to zauważyć z jego mordki.Mógł zapoznawać się z nowymi kolegami i koleżankami.Czasami dawał się we znaki jego upór i głuchota ale było lepiej niż poprzednio.Linka jednak jest na naszej liście rzeczy potrzebnych.Nie wiem co tu jeszcze pisać bo było tak super ,że tego nie da się w sumie opisać tam trzeba być ;p i niech żałują Ci co siedzieli w tym czasie w domu.Po trzech godzinach spacerowania nasze ogoniaste bestie były zmordowane,zresztą bądźmy szczerzy nie tylko One bo i ich Pańcie również.Nóg nie czułam ale nie żałowałam.Akurat tak się złożyło ,że gdy zakończyliśmy nasz spacer to się rozpadało.Przeczekaliśmy z Miniowskim ten deszcz u Ani.Mogliśmy odsapnąć i nabrać sił na powrót do domu :)Miniek zjadł jeszcze miskę karmy i położył się spać.Baronek też był ledwo ciepły ale próbował jeszcze Minia zachęcić do małych zapasów i nawet mu się udawało.Po jakimś czasie jednak oboje padli i był błogi spokój :D Tak minęła nam sobota na świeżym powietrzu w doborowym towarzystwie.Dziękujemy <3